بسم الله الرحمن الرحيم توسل ابو أيوب انصاري به قبر رسول خدا احمد بن حنبل در مسند خود مي نويسد:حدثنا عبد اللَّهِ حدثني أبي ثنا عبد الْمَلِكِ بن عَمْرٍو ثنا كَثِيرُ بن زَيْدٍ عن دَاوُدَ بن أبي صَالِحٍ قال أَقْبَلَ مَرْوَانُ يَوْماً فَوَجَدَ رَجُلاً وَاضِعاً وَجْهَهُ على الْقَبْرِ فقال أتدري ما تَصْنَعُ فَأَقْبَلَ عليه فإذا هو أبو أَيُّوبَ فقال نعم جِئْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ولم آتِ الْحَجَرَ سمعت رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يقول لاَ تَبْكُوا على الدِّينِ إذا وَلِيَهُ أَهْلُهُ وَلَكِنِ ابْكُوا عليه إذا وَلِيَهُ غَيْرُ أَهْلِهِ . از داود بن أبي صالح نقل شده است که روزي مروان ديد که شخصي صورتش را بر قبر گذاشته است؛ پس گفت: آيا مي داني که چه کار انجام مي دهي؟ نزديک آمد و ديد که آن شخص أبو أيوب انصاري است. ابو أيوب گفت: بلي من آمده ام پيش رسول خدا صلي الله عليه وآله و پيش سنگ نيامده ام . از رسول خدا (ص) شنيدم که مي فرمود : براي دين گريه نکنيد زماني که افراد شايسته حاکم باشند ؛ ولي زماني گريه کنيد که نا أهلان حکومت مي کنند . مسند أحمد بن حنبل ج 17، ص 42 ، 23476 حمزه الزين از پژوهشگران مشهور اهل سنت ، سند اين روايت را «صحيح» دانسته است. حاکم نيشابوري نيز همين روايت را در کتاب المستدرک علي الصحيحين، ج4، ص560 آورده و در باره سند آن گفته:هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه.سند اين روايت صحيح است، اما بخاري و مسلم نقل نکرده‌اند. شمس الدين ذهبي نيز در تلخيص المستدرک سند اين روايت را «صحيح» دانسته است.سمهودي نيز همين روايت را در کتاب خلاصة الوفاء آورده و گفته است که سند اين روايت «حسن» است.حال سؤال ما از وهابي ها اين است که آيا ابو أيوب انصاري صحابي بزرگوار رسول خدا (ص) نيز قبر پرست ، مشرک و مهدور الدم بوده است؟ يا شما پيرو دودمان نحس بني أميه هستيد و سر سفره شخصي همانند مروان نشسته ايد که رسول خدا (ص) او را لعنت کرده و از دشمنان اهل بيت عليه السلام به شمار مي رود؟؟ موفق باشيدگروه پاسخ به شبهاتمؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج‎(‎..

حدیث ثقلین..خیلی این نام برایم آشناست، انگار بارها و بارها شنیده ام! نه.. نه.. انگار نام روایتیست که خیلی شنیده ام، درست است یادم آمد این حدیث و روایت را مولایم برایم گفته است، مولای مهربانیها برایم فرموده است تا راهم را گم یا فراموش نکنم، راهی که در آن شیاطین هر آن در گمراه کردن من هستند و من فقط به سخن مولایم حضرت رسول اعظم صلی الله علیه وآله وسلم گوش فرا میدهم تا مبادا اسیر دام شیاطین شوم.. حدیث ثقلین چیست؟ چگونه مرا حفظ میکند؟ آری در حدیث ثقلین مرا به دو امر مهم فرامیخواند تا به آنها تمسک بجویم تا راهم را گم نکنم وآن دو چیز قرآن کریم و اهل بیت پیامبر (ص) هستند. یعنی کسی از اینها تبعیت نکند یاتمسک نجوید راهش را گم میکند واسیر شیاطین میشود؟ واگر کسی یکی از این دو را رها سازد چطور؟ وای بر حال کسی که یکی از این دو را رها سازد دنیایش که تباه میشود که هیچ آخرتش هم نابود است. آن شخص که هر دو را رها سازد بدتر از حال این شخص است.. این دو همانند نورند که هیچ گاه از یکدیگر دور نمیشوند، نمیتوان گفت من فقط قرآن را بگیرم برایم بس است! نه عزیزم قرآن بی اهل بیت علیهم السلام هیچ است و برعکس.. راستی چرا در مورد صحابه نفرمودند؟ لبخندی میزنم و میگویم صحابه؟ در موردش بعدا مفصل با تو صحبت میکنم.. صحابه حضرت رسول مهربانی (ص) شافع روز محشر هستند البته طبق آیه قرآن صحابه ای که مومن بودند وبا ایمان به خدا وحضرت رسول (ص) از دنیا رفتند، یعنی ایمان قلبی داشتند نه شخصی مثل ابوسفیان لعنة الله علیه که دشمن سرسخت محمد (ص) بود و از روی اجبار شهادتین رو گفت در حالی که هیچ گاه به مسلمان بودنش اعتقاد نداشت.. گاهی وقتها میگویم بگذار حرفی را نزنم تا اینکه ناراحت نشوی ولی باید حقیقت را گفت، هر چند ناراست نباید گفت و هر راست نشاید گفت همین است ولی این حقیقت با آخرتمان بازی میکند وباید گفت تا شاید تلنگری به خودمان زدیم..حرف آخرم این است خدا شاهد است که حرفهایم را از روی دشمنی با تو نیست بلکه با دوستی توست، پس نگاهت را از من نگیر.. یاعلی مدد..

حدیث ثقلین..خیلی این نام برایم آشناست، انگار بارها و بارها شنیده ام! نه.. نه.. انگار نام روایتیست که خیلی شنیده ام، درست است یادم آمد این حدیث و روایت را مولایم برایم گفته است، مولای مهربانیها برایم فرموده است تا راهم را گم یا فراموش نکنم، راهی که در آن شیاطین هر آن در گمراه کردن من هستند و من فقط به سخن مولایم حضرت رسول اعظم صلی الله علیه وآله وسلم گوش فرا میدهم تا مبادا اسیر دام شیاطین شوم.. حدیث ثقلین چیست؟ چگونه مرا حفظ میکند؟ آری در حدیث ثقلین مرا به دو امر مهم فرامیخواند تا به آنها تمسک بجویم تا راهم را گم نکنم وآن دو چیز قرآن کریم و اهل بیت پیامبر (ص) هستند. یعنی کسی از اینها تبعیت نکند یاتمسک نجوید راهش را گم میکند واسیر شیاطین میشود؟ واگر کسی یکی از این دو را رها سازد چطور؟ وای بر حال کسی که یکی از این دو را رها سازد دنیایش که تباه میشود که هیچ آخرتش هم نابود است. آن شخص که هر دو را رها سازد بدتر از حال این شخص است.. این دو همانند نورند که هیچ گاه از یکدیگر دور نمیشوند، نمیتوان گفت من فقط قرآن را بگیرم برایم بس است! نه عزیزم قرآن بی اهل بیت علیهم السلام هیچ است و برعکس.. راستی چرا در مورد صحابه نفرمودند؟ لبخندی میزنم و میگویم صحابه؟ در موردش بعدا مفصل با تو صحبت میکنم.. صحابه حضرت رسول مهربانی (ص) شافع روز محشر هستند البته طبق آیه قرآن صحابه ای که مومن بودند وبا ایمان به خدا وحضرت رسول (ص) از دنیا رفتند، یعنی ایمان قلبی داشتند نه شخصی مثل ابوسفیان لعنة الله علیه که دشمن سرسخت محمد (ص) بود و از روی اجبار شهادتین رو گفت در حالی که هیچ گاه به مسلمان بودنش اعتقاد نداشت.. گاهی وقتها میگویم بگذار حرفی را نزنم تا اینکه ناراحت نشوی ولی باید حقیقت را گفت، هر چند ناراست نباید گفت و هر راست نشاید گفت همین است ولی این حقیقت با آخرتمان بازی میکند وباید گفت تا شاید تلنگری به خودمان زدیم..حرف آخرم این است خدا شاهد است که حرفهایم را از روی دشمنی با تو نیست بلکه با دوستی توست، پس نگاهت را از من نگیر.. یاعلی مدد..